ಜೀವನವೆಂಬ ಸಂಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ,ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿ ವಯಸ್ಸು ಕಳೆದು ಹೋದದ್ದು ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ,,,,
ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳು ಯಾವಾಗ ಸಮಭುಜದವರಾದರೋ ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ,,,,
ಸಣ್ಣ ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಶುರುವಾದ ಸಂಸಾರ ಯಾವಾಗ ಭವ್ಯ ಬಂಗಲೆಗೆ ಬದಲಾಯಿತೋ ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ,,,
ಆಯಾಸದಿಂದ ಸೈಕಲ್ ಪೆಡಲ್ ಒತ್ತುತ್ತಿದ್ದ ನಾವು ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡುವ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದು ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ,,,,
ಹಗಲು ಕೂಡ ಹಾಯಾಗಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಾವು ಈಗ ಅದೆಷ್ಟು ನಿದ್ರೆ ಬಾರದ ರಾತ್ರಿಗಳ ಕಳೆಯುತ್ತಿರುವೆವೋ ತಿಳಿಯುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ,,,
ನಮ್ಮ ದಟ್ಟ ಕರಿ ಕೂದಲು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಗರ್ವಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಾವು ಯಾವಾಗ ಅವೆಲ್ಲಾ
ಬೆಳ್ಳಗಾದುವೋ ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ,,,,
ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕಾಗಿ ಅಲೆದು ಅಲೆದು ಸಾಕಾಗಿದ್ದ ವರು ರಿಟೈರ್ ಆಗಿದ್ದು ಹೇಗೋ ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ ,,,,
ಮಕ್ಕಳೇ ಎಲ್ಲಾ, ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿಯೇ ಎಲ್ಲಾ ಅಂದುಕೊಂಡು ತಾಪತ್ರಯ ಪಟ್ಟ ನಾವು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ನಮ್ಮಿಂದ ಯಾವಾಗ ದೂರ ಸರಿದರೋ ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ ,,,,
ಸ್ನೇಹಿತರಂತಿದ್ದ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರಾದ ನಾವು ಯಾವಾಗ ಬದ್ದ ವೈರಿಗಳಾದೆವೋ ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ ,,,
ಮಕ್ಕಳೇ ನಮ್ಮ ಭಾಗ್ಯ ಎಂದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ನಾವು ಯಾವಾಗ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾವೇ ಭಾರವಾದೆವೋ ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ ,,,
ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಈಗ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ– ನನಗಾಗಿ ನನ್ನ ಶರೀರಕ್ಕಾಗಿ ಏನು ಮಾಡಲೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದು! ಆದರೆ ಈಗ ಶರೀರ ಸಹಕರಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ,,,
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಜರುಗಿ ಹೋಗಿದೆ ಆದರೆ ಕಾಲ ಹೇಗೆ ಸರಿದು ಹೋಯಿತೋ ತಿಳಿಯುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ,, ತಿಳಿಯುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ,,,,
~ಸಂಪಿಗೆ ವಾಸು, ಬಳ್ಳಾರಿ
